Maarten Hajer (1962, Groningen) is internationaal bekend als politicoloog en planoloog. Hij was tot voor kort directeur van het Planbureau voor de Leefomgeving en is als hoogleraar verbonden aan de Universiteit van Utrecht.

Hajer studeerde in de jaren tachtig cum laude af in zowel de Politicologie als de Planologie aan de Universiteit van Amsterdam en promoveerde in 1993 in ‘Politics’ aan de Universiteit van Oxford, waar hij werkte met de geograaf David Harvey. In de jaren negentig was hij als onderzoeker verbonden aan de Universiteit van Leiden en aan de Ludwig-Maximilians Universiteit in München, waar hij samenwerkte met de socioloog Ulrich Beck. Daarna was hij Senior Researcher bij de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR). Sinds 1998 is hij hoogleraar Beleid & Bestuur aan de Universiteit van Amsterdam.

In 2008 werd Hajer door het Kabinet benoemd tot directeur van het Planbureau voor de Leefomgeving. Het PBL is verantwoordelijk voor de strategische advisering van Kabinet en Kamer, het maken van wetenschappelijke assessments, toekomstverkenningen en optiedocumenten voor vraagstukken op het brede gebied van de leefomgeving (milieu, natuur, ruimte, water, mobiliteit). Het PBL is daarnaast actief voor internationale organisaties zoals de Europese Commissie, de OECD en UNEP.

Hajer vervulde tal van maatschappelijke functies. Zo was hij lid van de VROM-raad en als zodanig verantwoordelijk voor het rapport De Hype voorbij – klimaatverandering als structureel ruimtelijk vraagstuk (2007). In 2000 maakte hij deel uit van de commissie Witteveen die werkte aan een nieuw beginselprogramma voor de PvdA. Hij was columnist voor Het Parool en de Staatscourant, en jurylid voor onder meer de Internationale Spinoza Prijs voor Filosofie, de EO Weijersprijsvraag voor landschapsarchitectuur en EUROPAN 9, de Europese prijs voor architecten jonger dan 35 jaar. Ook was hij bestuurslid van de Amsterdamse Kunstraad en de Van Eesteren, Fluck van Lohuizen Stichting (EFL).

Op dit moment is Hajer onder meer bestuurslid van de Rotterdam Maaskant Architectuurprijs en lid van het UNEP Resource Panel dat zich bezighoudt met strategische vragen rond de uitputting van hulpbronnen, loskoppeling van economie en milieubelasting en ‘resource-efficiency’.

Als wetenschapper publiceerde Hajer vele boeken en artikelen. Zijn meest recente boeken zijn het in het kader van IABR–2014– geschreven Slimme Steden: De opgave voor de 21^e-eeuwse stedenbouw in beeld (nai010 uitgevers/PBL, Rotterdam 2014, samen met Ton Dassen) en Sterke verhalen – hoe Nederland de planologie opnieuw uitvindt (Uitgeverij 010 Rotterdam 2010, auteur en redactie samen met Jantine Grijzen en Susan van ‘t Klooster).
Andere bekende boekpublicaties zijn The Politics of Environmental Discourse (Oxford 1995); Op zoek naar nieuw publiek domein (Rotterdam 2001, samen met Arnold Reijndorp); en Authoritative Governance: Policy Making in the Age of Mediatization (Oxford 2009).
Binnen PBL–verband schreef Maarten Hajer in 2011 het essay De Energieke Samenleving waarin hij zijn deskundigheid verbindt met de kennis van het PBL.